Thailand

4 november 2019 2 Door Mieke & Vince

BANGKOK
Vrijdag 1 november. Vertrek met de trein richting Zaventem. Het is eindelijk zo ver, we beginnen aan een avontuur van 15 weken, een reis rond de wereld. Ik vraag me af welk effect het onthaasten zal hebben op onze menselijke geest. Maar blijkt dat we al vrij ontspannen zijn want we missen ei zo na onze vlucht naar Bangkok, we boarden als laatsten. Korte tussenstop in Helsinki en voor we het weten landen we de volgende dag in Bangkok. We schaffen ons snel een lokale SIM-kaart aan en nemen de taxi richting “Honey House 1”, onze eerste verblijfplaats in Bangkok. Rugzakken afzetten en op verkenning in deze grootstad. We eten een kleine hap in een hip winkelcentrum. De eerste dagen wordt aangeraden om voorzichtig te zijn met eten en drinken.
Kleine siësta en dan roepen de tempels… We willen zeker niet alle tempels zien maar Wat Pho is prachtig en hier wil ik dan toch eens terug naartoe. De gouden buddha is indrukwekkend, de tuin is een oase van rust in het drukke Bangkok. We gaan verder met de tuktuk naar ons eerste restaurantje door een typische regenbui. Spicy eend, pikante zeebaars en overheerlijke groenten. Vince spreekt over een cultuurshock maar in positieve zin. De metropool geeft energie en we wandelen terug naar ons kamertje.
Onderweg de eerste nekmassage voor Vince. Deugddoend blijkbaar want de nekpijn is alleszins gedeeltelijk verlicht. Een hoop eerste indrukken van een bruisende stad. Honey House heeft een gezellig terras en we blijven daar nog wat chillen.
Ik hou van de vrijheid en van de gezelligheid. En van de liefde want alleen zou ik hier nooit aan beginnen.

Onze volgende vooraf ‘vastgelegde’ check-in is pas op 2 december in Hanoi en tussenin hebben we nog niets gepland. We leven van dag tot dag.
Na een lekker ontbijt nemen we de volgende ochtend de skytrain (snel, efficiënt en goedkoop) richting hop-on-hop-off boot in Bangkok. Yaowarat of Chinatown is indrukwekkend. “Wat Arun” is de volgende stop, het Grand Palace wandelen we gewoon voorbij. We gaan richting Wang Lang market om een hapje te eten en we wagen ons aan streetfood. Wanneer je in Bangkok bent, moet je toch ook de buurt rond Khaosan Road opsnuiven. We eten een … euh … nemen een foto met een gefrituurde tarantula, kuieren verder en vooral, we genieten van de avond. Het is gezellig in Bangkok, de sfeer bevalt ons en terug in ons hostel eten we de beste green curry aller tijden (voorlopig toch) 🙂

KANCHANABURI
In een volgestouwd busje een uurtje of 2 rijden van Bangkok . We delen een tuktuk met een Amerikaan en komen aan bij guesthouse ‘Home of the River Kwai’. De hele familie is aanwezig om ons te verwelkomen en wij krijgen onze kamer toegewezen. Met de glimlach, alles met de glimlach… echt zalig. We huren daar onze (roze) fietsen, enkele maten te klein en met een los zadel en omgekeerd stuur maar dat lukt ook allemaal. Die fietsen gaan goed vooruit of hebben wij er zoveel zin in? Fietsen door het landelijke Kanchaburi, niet alledaags zou ik zeggen. Je ziet hier trouwens weinig fietsers, op eentje na die een anatomisch koerspakje droeg.
We stoppen bij één van de vele oorlogsbegraafplaatsen. Deze worden perfect onderhouden als eerbetoon aan de duizenden voornamelijk piepjonge soldaten (Engelsen en Nederlanders) die gesneuveld zijn tijdens de 2de wereldoorlog. We stallen onze fietsen bij het “War Camp” museum en stappen dé brug over.
Duizenden krijgsgevangenen hebben de dood gevonden tijdens de bouw van deze brug. Het oogt mooi en toeristisch maar wij staan er toch even bij stil. Ik ben blij dat ik hier nog eens kan zijn.
We moeten nu ook wel met de gammele fiets terug door het hectische verkeer. Ik zet mijn verstand op nul en volg Vince (en we moeten hier ook nog links rijden). ’s Avonds wagen we ons aan een lokale Thai, geen woord Engels (laat staan een letter) maar er staan enkele prentjes in de menukaart!! Ik krijg een overheerlijke lauwe sla met inktvis en Vince alweer één van de betere curries.

ERAWAN
Onderweg met de roze fiets hadden we ook nog vervoer gevonden naar Erawan. Prachtige natuur, aapjes in het wild en 7 verschillende watervallen waar we telkens een verfrissende duik nemen want ook niet vergeten, in Zuid-Oost Azië is het dagelijks rond 30°C. Een fijne dag maar we moeten alweer terug naar Bangkok om onze vlucht naar het zuiden te nemen. Klein hotel in de buurt van de Don Muaeng luchthaven. We dineren in een plastic stoeltje op straat. Heerlijk. En nee, we zijn niet ziek geweest!

KOH PHANGAN
Very early wake-up call. Vlucht naar Surat Thani en de boot naar Koh Phangan. Prachtige omgeving en een paradijselijke eerste stop in Angkana Bungalows. Rustig, chill, geen full moon party voor ons. Wel de plaatselijke street food market ’s avonds in Thong Sala. Ik had nog nooit zoveel lokaal lekkers bij mekaar gezien. Vince liep ongelooflijk enthousiast tussen de kraampjes om van alles te proeven, minstens gewaagd maar het siert hem om zo van alles te proeven. Kippenspiesjes met pindasaus, sushi, gevulde deegballetjes, curries, vers fruit en pannenkoeken met banaan (het kan niet op). De muggen hebben mij hier ook gevonden en ik ben blij dat ik een anti-jeuk zalf bij heb. Het valt op dat er overal straathonden rondlopen, allemaal onschuldig en aanvaard maar warme bollen van liefde zijn het nu ook weer niet.
Heerlijk continental ontbijt en plots begint het hier ook te gieten, de luifels gaan naar beneden en na een uurtje is alles voorbij. Er is een reden waarom het hier zo prachtig groen is. De palmbomen spreken tot de verbeelding maar orchideeën in het wild mogen er ook zijn. We kunnen hier niet blijven, we plannen immers niets op voorhand en we verhuizen naar Santhyia resort. We kunnen de kamer nog niet in dus gaan we eerst naar de spa. Ik heb dit nog nooit meegemaakt, deze view en deze topkwaliteit. Vince krijgt de beste massage ooit, alle pijn is verdwenen. Een emotioneel moment. Alles perfect in orde voor de prijs van 80 euro per nacht. Inclusief ontbijt dat uitgestald stond in enkele kamers, ook nog nooit gezien. Thailand verwent je met een glimlach en maakt het reizen makkelijk.

Khao Sok
De trip naar Khoa Sok National Park kan beginnen. Taxi naar de pier, ferry naar Surat Thani en busje 58 naar Khao Sok. Het was niet perfect geregeld maar we zijn er toch perfect geraakt. Het busje zat redelijk vol maar dat hoort er dan ook bij. Palm View Resort is prachtig mooi maar zeer basis, allemaal goed voor ons. We go with the flow en we passen ons al goed aan. ’s Avonds valt hier niets te beleven dus hebben we onze eerste movie night op het grote scherm van de tablet beschermd door het grote muggennet. We slapen als roosjes op de harde plank en met luide krekels op de achtergrond. Er lopen ook dieren over het dak …
Zaterdag 9 november is het al. Dit is nog altijd het gevoel van een week vakantie, wat gaan we volgende maand en de maand erna ervaren? Ik begin de dag met een dikke pannenkoek met banaan en heerlijke koffie. We willen naar Khao Sok maar blijkt dat we dan eerst nog 2 uren moeten rijden. Er zit niets anders op en we vertrekken. De boottocht in het park zelf maakt alles goed. De tocht door jungle was ook wel wat avontuurlijker dan verwacht. Om te beginnen moeten we door bruin water tot de navel om op het pad te raken. Ons doel is een grot maar die is dicht wegens te veel water. We nemen geen risico en gaan veilig terug naar beneden. Stroming is hier heel sterk. Verschillende mensen hebben een bloedzuiger maar die blijken ongevaarlijk te zijn. Lekker eten ’s middags en ’s avonds dan blijkbaar toch de lekkerste curry voor Vince bij mama Nui: chili curry met aardappelen en kip.